Pebre-d'aigo
Persicaria hydropiper
Polygonaceae
Àutri noum : Plago-de-sant-Ro, Erbo-de-la-plago, Erbo-de-sant-Cristòu, Cuou-coui.
Noms en français : Poivre d'eau, Renouée Poivre d'eau.
Descripcioun :Planto que trachis en ribo de ribiero. Li flour soun pas gaire serrado lis uno dis autro e la ramo que li porto èi clinado. De tasta un tros de fueio vous dounara l'asseguranço de la determinacioun, èi bèn pebra.
Usanço :Li jòuini fueio de pebre-d'aigo se podon manja, mai pas de trop que i'a, coume pèr lis eigreto e li patiènci, d'acide óussali. I japounés i'agrado forço. Poudès vous servi di grano à la plaço dóu pebre (ço qu'es esta fa dóu tèms de la segoundo guerro moundialo en Alemagno). Mèfi li fueio podon douna d'irritacioun.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Persicaria
Famiho : Polygonaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 3
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Persicaria hydropiper (L.) Spach, 1841
(= Polygonum hydropiper L., 1753 )
Caupre(-óubloun)
Ostrya carpinifolia
Betulaceae
Nom en français : Charme-houblon.
Descripcioun :Lou caupre-óubloun èi coumun soulamen dins lis Aup marino, alor que dins lou soubre de Prouvènço es un aubre rare. Se recounèis eisa quouro es en fru que soun enflourejado douno d'èr à la d'óubloun. Li fueio, éli, sèmblon à-n-aquésti dóu caupre, Carpinus betulus.
Usanço :Aleva d'èstre planta dins li pargue, couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquest aubre.
Port : Aubret
Taio : 2 à 15 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ostrya
Famiho : Betulaceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 7 à 11 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Abriéu à mai
Liò : Bos fres
- Ribiero
- Pargue
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Éuropenco-Sud-Èst
Ref. sc. : Ostrya carpinifolia Scop., 1772